Los Angeles- jedno z lokum Alfreda~

[You must be registered and logged in to see this image.]
Witamy w Los Angeles! Drugim najbardziej zaludnionym miejscie w Stanach Zjednoczonych lezacym nad Oceanem Spokojnym na południu kraju w stanie California. Mimo swojej dosc barwnej historii, jak na USA miasto jest znane przede wszystkim z Hollywood, aleji gwiazd czy wielkiego chińskiego teatru. Mimo tych turystycznych i jakze luksusowych atrakcji w najbardziej zaludnionym miejscie Californii mozna tez spedzic czas na plazy czy tez w jednej, z  wielu porzadnych restauracji. So, enjoy!  

[You must be registered and logged in to see this image.]
Pewnie zawsze was zastanawiało, a nawet jezeli nie to załóżmy, że tak ileż to mieszkań czy domków Alfred posiada na całym swoim terenie. Pewnie nigdy by sie nie przyznał, a jakbyscie naciskali to odpowiedziałby jakąś wymijającą pół prawdą. Otóz sprawa wyglada nastepujaco, Ameryka ma tyle miejsc do zamieszkania ile potrzebuje, bo przeciez to tylko budynki lub ich czesci. Zawsze mozna je komus wynajac lub sprzedac i kupic nowe.
Przechodzac jednak do sedna sprawy, domek Al`a w Los Angeles nie lezy w samym centrum, ale tez nie na jakimś okropnym wygwizdowie. Znajduje sie w miejscu praktycznym i zarowno odpowiadajacy Amerykaninowi. Jak juz zostalo wspomniane, nie jest on zbyt duzy, oczywiscie na amerykanskie standary a na tych sie mozna czasami zdziwić. Domek posiada niewielki hol, z ktorego zaraz przechodzi sie do salonu, Salon jest przestronny i jasny, a lekkie oddalenie od kuchni pozwala delektować sie potrawami bez wczesniejszego znudzenia poprzez wszechodecny zapach przyrządzanego jedzenia. Zaraz przed salonem, znajduje sie niewielkie biuro oraz sypialnia, odgrodzone od pokoju głownego scianka oraz zasówanymi, szklanymi drzwiami. Oczywiscie nie mozna sie obejsc bez tarasu wychodzacego na niewielki ogrodek, w ktorym, w ciepłe dnie można sobie pogrillowac. Zaraz za salonem jest wejscie do garderoby połączonej z jasną i praktyczną łazienką. Kolejnym, a zarowno ostatnim pomieszczeniem jest garaż, bo przeciez trzeba gdzies zostawiać swoje auta.
Cały dom jest raczej w jasnych barwach, a na podlodze króluje troche ciemniejsze, zadbane drewno. Zakonczenia sa w kolorach ciemniejszych, aby stworzyć harmonijny wyglad pomieszczen. Oczywiscie dom jest wyposarzony we wszystkiego rodzaju sprzety, jak radio, plaski telewizor, komputer stacjonarny, telefon, mikrofala czy tez ekspres do kawy. Żyć nie umierać~
Linki do obrazkow, bo mi na tablecie ucina: [You must be registered and logged in to see this link.]

Alfred przyjechał dziś do Los Angeles, bo własnie tam mają z bratem zacząć swoją podroz. Oczywiscie zatrzymał sie po drodze na jakies jedzenie, bo jak to tak jechać z pustym brzuchem. Ostatecznie podroz z Washington`u nie była tak męcząca. Drogi porządne, w aucie klima, nie ma na co narzekać. W swoim lokum znalazł sie dopiero około godziny 6 wieczorem. Zaparkował samochod w garazu i przeniosl najpotrzebniejsze rzeczy do domu. Oczywiscie po drodze zrobił zakupy, ktore teraz rozpakowywał w kuchni. Nie było ivh specjalnie duzo, w koncu juz jutro wyruszaja w kolejną podroz. Po wykonaniu wszystkich najpotrzebniejszych rzeczy Amerykanin postanowił wybrac sie do łazienki, bo po całym dniu podrozy człowiek chciałby sie odświeżyć.

Stanął w drzwiach jego domu wymaglowany acz szczęśliwy. Już dawno nie robili z bratem nic szalonego. Choć właściwie Kanada sam rzadko pozwalał sobie na jakiekolwiek ekscesy. Niemniej brat potrafiłby nawet umarlaka przekonać do tańca, a co dopiero Matthewa z jego asertywnością dla brata, który wie jak go podejść. Niemniej wybranie się na super podróż brzmi tak ekscytująco...
Zapukał głośno poprawiając sporej wielkości turystyczny plecak. W jego wnętrzu znajdował się istny tetris potrzebnych przedmiotów.

Niestety los bywa złosliwcem, wiec Kanada zadzwonił do drzwi w ty, samym momencie co Alfred brał prysznic. Oczywiscie Amerykanin uslyszał dzwonek, ale zaczał przeklinac na kanadyjskie poczucie czasu, bo przeciez Matt mogl przyjsc chwile wczesniej albo pozniej. Ameryka dokonczył prysznic w ekspresowym tempie i ubrał na siebie jakies podomowe spodenki. Na nos wsunal okulary, ktore lekko zaparowaly, a na mokre wlosy polozyl niedbale recznik. Zaraz popedził do drzwi, aby je otworzyć.
- Ty to jednak masz wyczucie czasu- stwierdził niby to zirytowany, ale ostatecznie usmiechnał sie do nrata i przywitał z nim wpuszczajac do srodka. - Plecak poloz gdzies cobys mial pod reka, nie? No, w kazdym razie jakies jedzenie powinno byc w kuchni.- powiedział prowadzac brata w glab domu i wycierajac wlosy- i generalnie czuj sie jak w domu, yup? A tak. Toaleta jest tam- wskazał palcem.

Zaczerwienił się widząc w jakiej sytuacji złapał brata. Po prostu było mu wstyd, mimo że nie wiedział iż Alfred bierze kąpiel. No ale tak bywa z tymi liniami lotniczymi.
- Przepraszam.- rzucił cicho i krótko... bo tak wypada. Chyba. No i Kanada ma rozkminkę. Przynajmniej jakieś zajęcie. Swój turystyczny plecak umieścił przy wyjściu. Był wręcz idealnie przygotowany, choć to niebezpieczne słowo. Los lubi zaskakiwać osoby, które go nadużywają. Może.. Kanada zabezpieczył się na wszystko co wydało mu się możliwe. Tak, to zdecydowanie brzmi lepiej.
Sam nie wiedział jak bardzo jest głodny. Kiwnął głową na podane informację i zaraz zaczął przeczesywać szafki w poszukiwaniu jedzenia. Niestety, Kanada nie jest osobą, która zadowoli się byle kanapką czy tostem. Zaraz w ruch poszła gofrownica i na talerzu zaczęły się piętrzyć smakowite gofry.

-Za co przepraszasz, czuj sie jak u siebie, nie? - odpowiedział dość rezolutnie, bo w sumie jest bardzo pozytywnie nastawiony na tę wyprawę, więc mało co jest mu w stanie popsuć humor, a zwłaszcza takie drobnostki jak szybsze wyjście spod prysznica. Oczywiście zmierzał w stronę łazienki, a raczej szybko tam dotarł i  wytarł mokre jeszcze włosy ręcznikiem. Ostatecznie powiesił rzecz i wyszedł z pomieszczenia, zmierzając z powrotem do salonokuchni.
- Ohoho, widzę, że na zwykłych kanapkach się nie skończy? To właśnie lubię. Przyjdą, nakarmią. Żyć nie umierać! - Podszedł do niego i klepnął go lekko po ramieniu. - No, może poza Arthurem, wtedy końcówka będzie "umierać" - zagadnął, uśmiechając się pod nosem i wkładając na niego okulary. W kocu wcześniej zostawił je w łazience.

Kanada nie umiał inteligentnie odpowiedzieć, na zadane przez brata pytanie. Po prostu nie wiedział jak wyjaśnić mu, tę jego podstawę dobrego wychowania. Wzruszył więc ramionami, drapiąc się w nos... bo ten zaswędział od ciągłego trzymania okularów w jednym miejscu.
Gdy Alfred poszedł kończyć obrządki, Kanada właśnie przeszukiwał szafki w poszukiwaniu syropu klonowego. I im dłużej szukał, tym wyżej sięgały jego brwi. Brat, owszem robił dziwne rzeczy, ale żeby ZAPOMNIEĆ o czymś takim jak syrop klonowy?
Sprawiło to, że zignorował jego słowa, zbyt zaobserwowany tym strasznym faktem.
- Alfred... gdzie masz syrop klonowy?- spytał tym samym tonem co wcześniej, ale w oczach igrał mu strach, a twarz przypominała maskę mordercy.