Gorzów Wielkopolski czyli jak to dwa dalekie od Polski kraje, spotykają się właśnie w Polsce~ !

Nie miał nadal pojęcia gdzie idzie, ale szedł przed siebie tak jak by doskonale wiedział gdzie idzie. Zaczął się zastanawiać jak stąd można dotrzeć do niego czyli do Budapesztu. Tak bardzo nie wiedział i nie miał pomysłu. 
- Skoro mu się nie zapowiadałaś czyli jedziemy do mnie! Wiesz jak u mnie jest fajnie. - Szczerzy się - A w najbliższych dniach u mnie będzie festiwal wina. To z pewnością ci się spodoba.
Tylko był jeden problem, okradli go. Nie ma przy sobie nic ani pieniędzy ani telefonu. Nawet patelnię ukradli. Co za  okropni Rumunii. A tam przecież nie raz był w gorszej sytuacji. I trzeba będzie poinformować Felka, że jednak nie przyjedzie. W prawdzie po takich wydarzenia to naprawdę lepiej jak by był już w domu. 
- Pożyczyła byś mi słodziaku telefon? Chyba czas zadzwonić do szefa. Niech mnie stąd zabierze! Znaczy nas. - Ładnie się do niej uśmiecha.

Szła obok niego , w sumie ona też nie wiedziała gdzie dokładnie iść.
-Bene Z wielce ucieszoną miną idzie obok starszego braciszka.
-Powiadasz festiwal wina , si ? Bardzo ją ucieszyła ta informacja... Nie ma mowy żeby nie pojawiła się na nim.
Słysząc pytanie związane z jej telefonem zaczęłą go szukać... szuka i szuka.. Znalazła go i mu podała.
-Skoro tak ładnie poprosiłeś Zachichotała zadowolona.

Zadowolony wziął od niej telefon.
- Dziękuję ci bardzo ratujesz mnie tym.
Szeroko się do niej uśmiechnął po czym wystukał odpowiedni numer, chwile poczekał aż w końcu w słuchawce odezwał się jego szef. Przez dłuższą chwilę było tylko słychać charakterystyczne "eszegerege" tak to mniej więcej brzmi gdy to mówi prawdziwy Węgier i do tego szybko. Wykonał w sumie dwa telefony. W końcu musiał tez do Feliksa zadzwonić, ze sie u niego nie pojawi, że go okradli itd. W tym przypadku mówił trochę po Polsku i trochę po Węgiersku. To było dla nich normalne zawsze tak rozmawiali to się rozumieli. 
- Grazie - Nie wiedział czy dobrze to wypowiada, ale chciał jej podziękować w jej języku. Kij, że z węgierskim akcentem brzmiało to trochę zabawnie. Ale to nie zmienia faktu, że chłopak się starał! - Szef powiedział, ze postara się jak najszybciej kogoś tu wysłać. - Uśmiechnął się do niej i oddał jej telefon.

-Nas ratuję tym. Puściła mu oczko i czekała aż on skończy rozmawiać. Słuchała co mówi , ale słyszała słowa zbliżone do "eszegerege" , otworzyła nieco szerzej oczy i patrzyła.. Zastanawiała się co on tam mówi.. i dlaczego to brzmi.. tak...tak..tak...dziwnie ?
-Prego~ Poklepała go po ramionku, śmiejąc się.
-Troszkę akcentu Ci brakuje, ale i tak dobrze wyszło. Docenia jego starania i to bardzo. Uważa to za milutkie , mimo że nie zna języka i akcentu stara się.
-To dobrze, oby szybko przyjechali. Wzięła go i schowała do kieszonki.