Leśne tereny

Las został oficjalnie otwarty!
Na czym polega zabawa w lesie?
Dostajecie link do youtube. Tam będziecie mieć filmik-historię. Pod koniec każdego filmiku dostaniecie możliwość podjęcia decyzji - wówczas klikacie na odpowiedni podpunkt i przenosi Was do kolejnego filmiku z dalszą historią. Robicie to tak długo aż się Wam nie znudzi/nie skończy się historia.
Jeśli chcecie - możecie kilka razy próbować, naprawdę tych historii jest tyle, że potrzeba kilku-kilkunastu podejść aby wszystko spróbować c:

Z wędrówek po lesie można otrzymać (lub stracić) złoto. W sumie każda osoba może maksymalnie otrzymać 20 sztuk złota z wszystkich wędrówek po lesie (trzeba wówczas opisać mi na pw drogę jaką się przeszło, ja podliczę złoto które się otrzymało-straciło podczas jej całej i dodam to do sumy).
[20 sztuk złota ogólnie - tzn. jeśli podczas jednej wędrówki po zsumowaniu tego co zyskałeś/straciłeś wyjdzie Ci 20 i ja Ci dodam te 20 sztuk do całej puli, wówczas przy kolejnym spacerze nie możesz już nic uzyskać poza zabawą c: ]
Można jeszcze otrzymać klucz. W sumie są 3 części klucza. Na co Wam klucz? Przydać się może wraz z postępem historii (nie jest konieczny, ale może się przydać c: )
Ostatnią rzeczą jaką możecie zdobyć w lesie, to naszyjniki - jest ich kilka. Ich przydatność jest niewielka, wszak mogą się przydać jedynie w jednym miejscu w lesie, możecie się nimi chwalić podczas rozrywki lub... sprzedać je innemu mieszkańcowi lub królowi za złoto c:
Jedynym wyjątkiem jest przeklęty naszyjnik - nikt go od Was nie kupi c:

W lesie możecie napotkać... ciekawą historię, która może poniekąd uchyli rąbka tajemnicy, co będzie Was czekało ^^


Zasady chodzenia po lesie:
-Nie cofamy przeglądarki aby wrócić do poprzedniego filmiku (nie ma sensu, serio, możecie przejśc jakaś historię ile chcecie razy i wcale nie macie obowiązku zgłaszania tego MG, to tylko dla Waszej rozrywki),
-Nie grzebiemy w profilu na youtube (Przeglądając tak filmiki zepsujecie sobie zabawę... Chyba, że ktoś chce zobaczyć co mam zlajkowane lub ulubione, to nie przeszkadzam XD),
-Możecie komentować na youtube, dawał łapki w górę, w dół, wolna ręka c:
-NIE WOLNO ZDRADZAĆ INNYM HISTORII! Naprawdę, nie psujcie sobie zabawy. Jak przyłapię taką osobę to nie ręczę za siebie,
-Można spacerować po lesie dowolną ilość razy!
-Naprawdę napracowałam się sporo nad tym (ponad 10 godzin!), więc byłoby miło nie słyszeć narzekań itp. Jak się komuś nie podoba, to nie jest obowiązkowe c:
-W razie jakichkolwiek błędów z działaniem lasu - zgłaszać się do MG!






(EDIT: Jeśli chodzi o posty normalne w lesie to one też będą wkrótce możliwe c: Na razie chciałam Wam wrzucić taką oto nowość, dla urozmaicenia eventu c:

Proszę również żebyście nie rzucali się nagle wszyscy z pw dla mnie. Event trwa dłużej niż jeden dzień, a w dobrej radzie powiem, że lepiej się wpierw rozejrzeć po lesie, a następnie już pisać pw odnośnie złota itp. c: )




[Gratki dla ludzi, którzy odgadną SKĄD jest większość piosenek użytych w tej zabawie! :'D]

Kolejny dzień, kolejna misja. Nawet jeśli na noc wrócił do mieściny swojego ludu, teraz przybył znów, by wypełnić obowiązek. Przeczuwał, że otwarcie lasu nie będzie dobrym pomysłem. Ludzie są zbyt spontaniczni. Chcą za dużo od razu. Przystanął pod bramą łączącą miasto i las, poprawiając swój miecz. Nie sądził, by mu się przydał, ale wolał dmuchać na zimne. Czuł, że las był zaniepokojony, wręcz zraniony. Czuł każdą emocję, jaką rośliny odebrały dnia wczorajszego. Zastanawiał się, co tak naprawdę Ci ludzie im wyrządzili?

Zdyszany prawie wpadł na Mannusa. Prawie bo zdołał się zatrzymać.
-Witaj. Czyli tobie też król kazał sprawdzić las?-spytał z miłym uśmiechem i zerknął na niego z całą uprzejmością na jaką było go stać. Szczerze nawet lubił tą "roślinkę". Przynajmniej ani się z niego nie śmiała, ani nie kpiła, ani też nie próbowała zrobić z niego dywaniku pod kominek (minusy dbania o futro).

Zwróciło jego uwagę stworzenie nie-tak-małe biegnące w jego stronę, w ostatniej chwili hamujące.
- Witaj... i tak, mi też. -odparł mu mrukliwie i na dodatek skinął głową. Więc nie będzie sam badał lasu. To dobrze jak i le, bo choć będzie "bezpieczniejszy" (choć chyba tylko przed mieszkańcami miasta, którzy w przedstawicielu Sylvari zobaczą obiekt do ataku), to sam nie umiał prowadzić rozmowy i spodziewał się, że będą szli w dużej mierze w ciszy.
- Nie wiesz, czy ktoś jeszcze ma przyjść? - zapytał, bo tę kwestię akurat warto by było znać.

Poprawił torbę na pasku uspokajając oddech.
-O nikim więcej nie słyszałem. Tylko nasza dwójka.-rozejrzał się uważnie.-Ale jednak coś się stało...-mruknął marszcząc brwi. Magia drzew go przytłaczała i coraz bardziej czuł narastający wewnątrz lęk. Więc coś naprawdę było nie tak.

- Tak. Też to czuję. - odpowiedział mu. Machnął ręką i sam skierował się za instynktem, szukając przyczyny tego stanu rzeczy. Nie chciał tu wchodzić, czuł poniekąd, żen ie chce poznać, co mogło spowodować taką krzywdę. Ale to był rozkaz. Coś, co zrobić musi. Nie może zdezerterować przez niesmak i strach.

Mrucząc pod nosem druidzką modlitwę ruszył za Mannusem.
-Którędy mamy pójść?-zapytał nagle się rozglądając. Wiedział, że muszą przeszukać obszar, w którym magii jest najwięcej. A to nie było miłe. Co gorsza, król nie dał im deo pomocy nikogo, kto potrafi ustalić źródło magicznej energii. Może sądził, że Matt to umie? Szkoda, że ten nie zdołał mu wyjaśnić jego błędu.

Przystanął na chwilę, rozglądając się.
- Nie wiem. Idę za głosem wiatru i szeptami drzew. - przyznał mu zgodnie z prawdą.
Podniósł głowę, gdy nad lasem przeleciał jeden z większych ptaków. Następnie ruszył dalej, mając nadzieję, że niedźwiedź za nim pójdzie. To była prawda, że i on nie czuł magii samej w sobie. Czuł tylko siłę życia, jak każdy Sylvari. Nawet nie odczuwa tego jako "coś dające życie", ale jako "stan będący w porządku". Energię śmierci zaś odczuwał jako "truciznę dla stanu w porządku". Ciężko to wyjaśnić w dwóch, czy trzech zdaniach...

Pokiwał głową idąc za nim spokojnym krokiem. Po chwili namysłu ściągnął buty wciskając stopy w miękki mech. Uśmiechnął się lekko i spojrzał w stronę ludzkiej roślinki, by zacząć za nim kroczyć.
-Musimy znaleźć tego źródło.-powiedział po kolejnych kilku krokach.

Zwolnił nieco, ponieważ głosów i szeptów było coraz więcej, dochodziły z różnych kierunków.
- Las nie jest szczęśliwy, że ludzie do niego wrócili. - odparł na jego stwierdzenie, jakby to była odpowiedź.
Tak on to postrzegał - wtargnięcie wroga na nie swój teren. Ludzie, to niszczyciele natury. Nie ważne, że Sylvari byli im neutralni, że współpracowali, wedle Mannusa to była szczera prawda. Ludzie niszczą lasy.

Kanadyjczyk pokiwał głową zgadzając się z nim.
-Ale las jeszcze nigdy tak uparcie nie...-nagle znów przystanął. Rozejrzał się natychmiast. Nie było nigdzie żadnych zwierząt, choć już dawno zeszli z uczęszczanego szlaku. A jego zwierzęta się nie bały, tym bardziej Sylvana.-Zwierzęta.. zniknęły.-mruknął marszcząc głos. Jak dotąd nie słyszał nawet jednego ptaka.-Musimy natychmiast znaleźć źródło. Coś je płoszy...

Przystanął i wzniósł oczy u niebu. Ptaków nie ma... Nietoperzy też. Rozejrzał się wokół, nie czując żyjącego zwierzęcia przy sobie. Syknął pod nosem, niezadowolony.
- Śmierdzimy ludzkim miastem. Nie dziw się im. One czują zapach bardziej, niż magię. - odpowiedział jedyne, co mu logiczne przychodziło na myśl. Spojrzał na niedźwiadka, zastanawiając się, jak podejdzie do tej myśli.

{Pytanie randomowe - czemu Ty masz jako rasa wpisane Żywiołak a nie Zwierzołak? xD}

//Bo ja jak chcę napisać jedno to zawsze piszę drugie. Więc mi dwa żywiołaki wypadły//

Podniósł głowę i powęszył, po czym pokręcił głową.
-To nie to. Tu prawie nie czuć miasta, ale ty jako Sylwana odbierasz jego bodźce dużo mocniej niż zwierzyna. Do tego ona oswoiła się już z zapachem ludzi. Mało tego, często na nich polują.-przypomniała mu się mantykora.- Tu cuchnie złą magią.-nagle zadrżał jakby po plecach przebiegło mu stadko mrówek-zwiadowczyń.-Odwrotną. Cholera, jakiś czarnoksiężnik się tu musiał bawić. Oby nie zakłócał systemu życia.-pamiętał ostatni "twór" magów. Obrzydliwa, pokraczna i cholernie szybka kreatura z ostrymi żuwaczkami... pokręcił z obrzydzenia głową. Tak "bawić" (bo Matthew inaczej takiego zachowania nie pojmował) mogli bawić się ludzie bez serca oraz zwykli okrutnicy.

Trucizna snu? - zadał sobie w duchu pytanie, rozglądając się na boki. Do tej pory jej nie wyczuł, być może to nieco inny rodzaj negatywnej magii, niż ten, z którym Sylvari walczą.
- Co dokładnie czujesz? - zapytał go, spoglądając przez ramię na zwierzołaka. Potrzebował informacji, jeżeli sam nie mógł dokładnie wyczuć tego rodzaju siły.

Zastanowił się nad jego słowami. Szczerze nigdy się nie zastanawiał jakie uczucia towarzyszą mrocznej magii. Po prostu wiedział, że to ona.
-Ta magia bardzo przytłacza... czuć w niektórych miejscach granicę między światami... do tego mam od niej zawroty głowy i osłabia moje ludzkie zmysły.-znów zadrżał-Do tego to miejsce...-pociągnął nosem zdumiony.-Cuchnie... nie to nie magia. Coś serio tu śmierdzi.-powęszył znów mocno rozglądając się na boki.-Możliwe, że to resztki z magicznych eksperymentów...-ruszył żwawo w tamtą stronę pełen złych przeczuć.

Poszedł za nim kilka kroków, ale stanął, rażony jakby prądem albo iskrą bólu. Nie... Rozejrzał się lekko wystraszony, bardziej zły. Na siebie i na to, co wydzielało takie odczucie.
- Tutaj jest bariera... - dotknął niewidzialnego miejsca w powietrzu - Ktoś chciał zablokować wyczuwanie takiej magii w całym lesie. Teraz i ja czuję, ah.
Syknął, masując sobie głowę. Tak dużo trucizny, tak dużo magii... Złej magii. Chociaż nie jest to ten rodzaj z którym Sylvari spotykają się na co dzień, to jest to pokrewna część. Dawno jej nie czuł. Nie umiał jej skonkretyzować. Na pewno nie była tym, co każe umarłym wracać do ruchu, o nie. Na wszelki wypadek dobył miecza, gdyby jednak stwór cieni zaraz miał na nich wyskoczyć.