Obrzeża Wilna, dom Litwina

Przedmieścia to bardzo przyjemne miejsce. Cisza, spokój. Czasami sielanka przerywana jest litewskim bełkotem z sąsiedztwa. Ot, normalne osiedle jednakowych domków. Jeden z nich należy do Taurysa. To prezent od szefostwa za dobre sprawowanie (za harówkę dzień i noc). Litwa traktuje to miejsce bardziej jako dom letni, aniżeliby stałe miejsce, gdyż na co dzień mieszka w centrum Wilna.
Ściany budynku, jak wszystkich, pokryta jest jasnym tynkiem, idealnym i bardzo podatnym na wszelki bród. Jak można się spodziewać, całość nie jest już jasna, tylko szara.
Okna są zwykłe, wyróżniające się tylko pedantyczną czystością. Do środka prowadzą zwyczajne drzwi, z całkiem zwyczajną klamką i zwyczajną, wytartą wycieraczką.
Po przejściu przez próg można być zabitym przez wieszak, który upodobał sobie lądowanie na gości. Swoisty stróż. Przedpokój urządzony jest niezwykle oszczędnie, gdyż stoi w nim tylko szafka na buty i felerny wieszak-morderca. Na lewo przejście do kuchni, na prawo do salonu, prosto schody na piętro.
O kuchni można powiedzieć tyle, że można przejrzeć się w jej powierzchni. Pan domu dba, by najdrobniejszy element, od sufitu i ścian, pokrytych zielonymi kafelkami, po łyżeczkę do herbaty.
Salon urządzony jest skromnie, ale również ze smakiem. Podłoga pokryta jest panelami w miodowym odcieniu. We wnętrzu panują właśnie odcienie miodu. Od całości odbiega tylko kremowy, puszysty dywan na środku i gobelin w tradycyjny wzorek.
Pięterko można już zaliczyć do ciekawszych, gdyż znajduje się na nim sypialnia Lici, łazienka i pokój do pracy.
Łazienka, jak łazienka, akurat nie trzeba chyba opisywać, jak takie pomieszczenie wygląda i co się w nim znajduje. Równie mało ciekawym miejscem jest pokój do pracy, gdzie stoi stare, ciężkie, drewniane biurko, a połowę ściany zajmuje herb i flaga narodowa, coby Litwa nie zapomniał, jak ma na imię. Poza tym, wszędzie wznoszą się regały i regaliki, pełne makulatury, zwanej dokumentami. Wszystko alfabetycznie poukładane.
Ciekawszym miejscem można nazwać sypialnię. Nie wiadomo, dlaczego i po co Taurys zakupił tak duże łózko. Może dlatego, że lubi się wyspać? Mniejsza. W każdym razie, posłanie zajmuje sporą część pokoju. Można znaleźć tu także biblioteczkę i zbiór zdjęć, ustawionych na komodzie.
Ostatnim miejscem jest malutki strych, gdzie mieści się wszelaki rupieć, od papierów, pudeł, pudełek, po walający się stary miecz.